ديدن عكس هايي كه پائولو وودز از ايران گرفته و نگاهي كه به ايراني داشته من را ياد سفرنامه هاي خارجي هايي انداخت كه در آن بي پروا در مورد خلقيات ما ايرانيان قضاوت كرده اند. به شخصه بسيار دوست دارم اين نظرات و قضاوت ها را بشنوم و بخوانم گاهي براي خود انتقادي ابزار بدي نيست. اما اين عكس ها......چقدر در خودمان انديشيده ايم و به خودمان با دقت نگاه كرده ايم؟چقدر خودمان را مي شناسيم؟ بد نيست كه كمي با گذشته و حال خودمان درگير شويم و تعادل برقرار كنيم بين شناخت خودمان و دست و پا زدن براي آينده اي پيشرفته و مدرن.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر