۱۳۹۰ اردیبهشت ۷, چهارشنبه

مسير را به خاطر بسپار آدم مردنيست

مسير مهم است. يادم باشد كه براي رسيدن عجله نكنم. جايي نيست كه به آنجا برسم. جايي نيست كه آنقدرها مهم باشد. در اين دنيا همه چيز با مرگ تمام مي شود. مقام، مدرك، شهرت، حتي علم زميني... آنچه كه مي ماند مسيري است كه طي كرده اي. مهم اين است كه چطور رفته اي؟ سر پيچ ها، سر چهارراه ها،‌دور ميادين و... همه در مسيرشان- هر چه كه باشد- اينها را خواهند داشت . چه مقصد رم باشد و چه تهران. چه مقصد دكتري و فوق دكتري باشد، چه داشتن يك مغازه ي كوچك در زير يك پله در خياباني خلوت. به هر حال از خود مسير مي پرسند و خود مسير فقط مي ماند. يادم باشد مقصدها و اهداف و آرزوها و تشويق ها و تمجيدها مسير را از خاطرم نبرند.

هیچ نظری موجود نیست: